“SORU BAĞIMLILIĞI” hiç duydunuz mu?
Hem gelişiminde hem de dil gelişiminde sorun olan çocuklarla yetişkinler tarafından bir döngüye girilir. Çocuklar spontan olarak sözlü olarak iletişime girmezler. Yetişkin soru sordukça yanıtı biliyorsa cevaplar. Bu döngü taaa en başından nasıl mı kuruluyor?
👉🏼 yetişkinin çocuğun konuşması için aşırı kaygılı oluşu,
👉🏼 sorular aracılığıyla ne çok şey bildiğini test etme ihtiyacı,
👉🏼 sınırlı olan “sözlü etkileşim” kanalını açık tutma telaşı bu KISIR DÖNGÜYÜ oluşturur.
Peki ne öneriyoruz?
👉🏾 çocuğun dil seviyesini doğru belirleyip bazı stratejiler ile dil gelişimini desteklemeyi,
👉🏾 spontan sözlü etkileşimin ne şekilde olacağını iyi analiz etmeyi,
👉🏾 çocuğun ilgileri doğrultusunda kurgulanan rutinlerin sözlü etkileşimi “dürtecek” fırsatlar içermesini.
Kısaca, sözlü iletişim soru-cevap şeklinde gerçekleşmez. Bağlama uygun sözlü tepkilerin spontan gerçekleşmesi için düzenlemelerin yapılması müdahalenin temelidir.
“Bir ÇOCUK değişir, DÜNYA değişir”💞